Ga naar de hoofdinhoud

[In de kijker] Chris - student Toegepaste Psychologie (TM)

06/12/2022
Chris
Sascha Vermeylen Panelmanager

31 maart 2022

Hoi! Ik ben Chris en ik ben 51 jaar. Drie jaar geleden startte ik de opleiding Toegepaste Psychologie bij Thomas More Antwerpen. Dat was heel spannend, want na al die jaren wist ik niet meer wat ik kon verwachten en hoe het zou voelen om terug op de schoolbanken te zitten.

Het eerste semester zat ik daar vooraan in die grote aula met mijn schrift, balpen en een mooie reeks fluostiften te luisteren naar het relaas van een docent. Het duurde even voor ik besefte dat mijn mond wagenwijd openstond! Het eerste wat me te binnenschoot was: “Gaat mijn brein, dat duidelijk de houdbaarheidsdatum overschreden heeft, dit wel aankunnen?” Toen ik me omdraaide om te zien of iedereen zo verbijsterd was als ik, zag ik alleen maar opengeklapte computerschermen die de gezichten verborgen van ijverig tokkelende studenten. Wel, mijn verouderde brein was een beetje roestig in het begin, maar na verloop van tijd was ik volledig geïntegreerd tussen de studenten. We hebben samen veel lief en leed gedeeld tijdens deze jaren, dat zijn momenten die ik nooit zal vergeten.

Nu ben ik supertrots dat ik bijna ben afgestudeerd! De reacties uit mijn omgeving zijn dan ook hartverwarmend. Voor mijn Bachelorproef koos ik ervoor om onderzoek te doen en zo kwam ik bij LiCalab terecht. Ik was meteen enthousiast om te beginnen maar ook verrast over de hoeveelheid steun die ik kreeg. Regelmatig was er een overleg om de vorderingen in het onderzoek te bespreken, nadien werd er dan samen gebrainstormd om zo tot nieuwe inzichten en ideeën te komen. De voorbije week hebben we als team een experiment kunnen uitvoeren met een aantal panelleden van LiCalab. Spannend om nu te starten aan de analyse van de resultaten.

Ik koos de optie “School- en Pedagogische Psychologie” omdat ik graag met kinderen en adolescenten werk. Momenteel doe ik stage bij het CLB Antwerpen. Mijn plan voor de toekomst is dan ook om te blijven werken voor het CLB, want ik heb nu nog meer ontdekt dan vroeger dat ik echt een passie heb voor het werken met kinderen en hun context. Vroeger was ik leerkracht in het beroepsonderwijs, maar ieder jaar waren er meer kinderen en jongeren met problemen in mijn klas. Het was zo frustrerend dat ik als leerkracht niet méér kon betekenen voor deze jongeren en hun ouders. Zo zie je maar …