Eén van de grote uitdagingen voor Europa in de komende eeuw is het opbouwen van een koolstofarme economie waarbij een duurzame, betrouwbare en betaalbare toevoer van energie wordt gegarandeerd.
Duurzame energiebronnen zoals zon en wind zijn onvoorspelbaar en dat zorgt ervoor dat aanpassingen binnen het bestaande elektriciteitsnet nodig zijn. Het fluctuerende aanbod loopt echter zelden gelijk met de vraag. Energieopslag kan vraag en aanbod beter op elkaar afstemmen en kan een oplossing bieden, maar het is (nog) geen evidentie. Naast maatschappelijke relevantie zijn energieopslagsystemen ook commercieel relevant: deze markt groeit jaarlijks met wel 40%. In de Verenigde Staten trad onder andere Tesla toe op deze markt.
Elektrische, thermische en mechanische opslag worden stilaan meer onderzocht. De ambitie van ‘EnOp’ is de doorontwikkeling van chemische opslag en bijhorende CO2 omzettingstechnologieën. CO2 wordt beschouwd als een waardevolle alternatieve bron van koolstof aangezien het overvloedig beschikbaar is. ‘EnOp’ richt onderzoek op zowel directe als indirecte omzettingen.
In functie van de directe methode worden drie technologieën ontwikkeld om zonlicht en CO2 om te zetten en op te slaan in de vorm van chemicaliën en brandstoffen: er wordt onderzoek verricht naar algen, nanodeeltjes en halfgeleiders om biomassa te produceren. De inspiratie komt uit de natuur: groene planten nemen CO2 op uit de lucht en zetten dit onder invloed van zonlicht om in biomassa, die ze later gebruiken als energiebron of als grondstof. Vier technologieën worden ontwikkeld om energie indirect (via elektriciteit) om te zetten. Hiervoor is energie in de vorm van elektriciteit nodig, afkomstig van zowel conventionele als duurzame bronnen.
![]() | ![]() |